Mooie avonturen in Laos!
Het avontuur begon toen we aankwamen op het Vientiane Railway Station, klaar om onze volgende bestemming te bereiken. Maar tot onze verbazing werden we gevraagd om onze rugzakken te openen en deodorant en haarspray in te leveren voordat we de trein in konden stappen. Het was een overdreven gedoe voor een treinstation, maar na de nodige discussie besloten we het maar te accepteren en afscheid te nemen van onze geliefde aroma's.
Eenmaal aangekomen in Vang Vieng, werden we begroet door het slechte wegdek. Mijn god zo slecht heb ik het lang niet gezien. Elke steen voelde als een aanslag op onze kont.
We besloten om een uitdaging aan te gaan en hebben ondanks de ervaring van de tuk tuk en wetende dat de straat zo slecht was een scooter gehuurd. We reden naar het Nam Xay Uitzichtpunt. Het was een heuse klim, en halverwege begonnen we al te zweten als een waterval. Tegen de tijd dat we de top bereikten, hadden we zelfs zweet tot in onze schoenen. Het was een bijzondere "beloning" voor al dat geklim. Wat een uitzicht!
Maar ons avontuur was nog niet voorbij. We moesten immers ook weer naar beneden! En dat bleek net zo gevaarlijk te zijn als de klim zelf. Elke rots leek een valstrik en elke stap was een test op ons evenwicht. We hielden elkaar stevig vast en zorgden ervoor dat we niet letterlijk de berg afrolden.
Gelukkig hadden we iets om naar uit te kijken. Op ongeveer 8 kilometer van het uitzichtpunt bevond zich Blue Lagoon 3. Met kleren en al sprongen we moedig het water in. De beloning was absoluut de moeite waard. We waren omringd door een prachtige omgeving en konden eindelijk ontspannen en genieten van het verkoelende turquoise blauwe water.
Met onze natte kleren, natte billen en een enorme lach op ons gezicht keerden we terug naar de stad. Ondanks de uitdagingen en bizarre avonturen, was het allemaal de moeite waard. We hadden herinneringen gemaakt die ons nog lang zouden bijblijven. Dus blijf avontuurlijk en geniet van de gekke momenten die reizen met zich meebrengt!
Het was eigenlijk nog de bedoeling om naar een dorp te rijden met de scooter welke 18km verder lag, maar vanwege de stof op het wegdek en het feit dat deze ons al letterlijk uit de oren kwam zijn we na 8 km maar omgedraaid en terug naar ons hotel gereden.
Het was een prachtige namiddag in Laos terwijl we vol enthousiasme klaar stonden voor onze allereerste ballonvaart. Het was altijd al een droom van ons geweest om de wereld vanuit de lucht te zien en vandaag zou die droom eindelijk werkelijkheid worden. We hadden geboekt bij Above Laos, een gerenommeerd ballonvaartbedrijf dat bekend stond om hun adembenemende vluchten over het geweldige landschap van Laos
Maar helaas was de droom niet van lange duur. Terwijl we nog aan het wachten waren voor het hotel om ons op te laten halen begon het weer snel te veranderen. Donkere wolken pakten zich samen en het weer was aan het veranderen. Ik zei nog tegen Natasja voor de grap. "ik hoop dat we het droog houden". Juist op dat moment ging de telefoon over van de organisatie om door te geven dat het helaas niet doorgaat vanwege het veranderende weer. Ja, natuurlijk heb je hier begrip voor maar omdat we juist één dag langer hadden geboekt in ons hotel voor deze ballonvaart te doen, was het wel extra zuur. Maar het leven gaat verder. Veiligheid staat ook hier boven alles!
We besluiten die avond naar Gary’s pub te gaan om even een hapje te eten en een drankje te doen. Hier komen we ook de Engelse meiden Taro en Jess weer tegen die we al eerder ontmoet hadden. We besluiten samen een drankje te doen en uiteindelijk wordt het een super gezellige avond met veel biertjes en gezelligheid en hiermee sluiten we een fantastisch avontuur af in Vang Vieng.
De volgende ochtend vertrekken we met de trein naar Luang Prabang. Aangekomen in het prachtige Luang Prabang, ons laatste stad tijdens onze reis door Laos. Het is een stad vol geschiedenis en adembenemende bezienswaardigheden. Na dagenlang genieten van de schitterende natuur en de traditionele dorpjes in het noorden van het land, keken we uit naar de wat relaxte sfeer van deze stad.
De bezienswaardigheden die op ons stonden te wachten zijn onder andere de adembenemende Kuang Si-watervallen en het koninklijke paleis van Luang Prabang. Maar voordat we daarvan kunnen genieten, moeten we ons nog door de hobbelige wegen van de stad wagen.
De tuk tuk-chauffeur die ons vanuit de watervallen weer naar ons hotel brengt, lijkt geen boodschap te hebben aan de comfortabele rit waar we op hoopten. De wegen blijven slecht, en elke keer als hij abrupt remt, schieten we vooruit op de harde zitplaatsen. We grappen dat we binnenkort misschien wel de stang van de tuk tuk tussen de tanden hebben 😊.
En terwijl we daar lachen, begint de pijn langzaam maar zeker weer op te spelen. Onze ruggen en vooral onze achterwerken voelen inmiddels elke steen aan. Elke keer dat de tuk tuk over een bobbelige weg of een hobbelige drempel raast, lijken onze lichamen zich te herinneren aan de harde impact en protesteren ze met elk bot en spier. Terug in Nederland moet waarschijnlijk alles weer worden rechtgezet!
Maar ondanks de pijn aan onze kont, blijven we genieten van alles wat Luang Prabang te bieden heeft. De Kuang Si-watervallen zijn werkelijk adembenemend en het koninklijke paleis van Luang Prabang is eveneens een prachtige plek.
De volgende ochtend staan we om 4.30 uur op want we willen graag de aalmoezen ceremonie zien van de monniken die bij zonsopgang zich verzamelen en dan door de straten van Luang Prabang lopen. De monniken ontvangen dan van alle inwoners gratis plakkerige rijst en verzamelen dat in hun schalen. Het was erg mooi en bijzonder om mee te maken.
Terwijl we door de straten van Luang Prabang lopen, met pijn aan onze kont en lachende gezichten, realiseren we ons dat sommige herinneringen misschien ongemakkelijk zijn, maar ze maken ook deel uit van ons avontuur. We kunnen niet wachten om te zien waar onze volgende bestemming ons naartoe zal brengen!
